تو اما نازنینی

تو بیش از حد خدایی                                                      بگو که کارهایش

من اما هیچ هستم                                                          همیشه اشتباه است

تو بسیاری زیادی                                                         بگو حتی نمازش

ولی من کوچک و کم                                                      نمازش هم گناه است

من و یک روح خاکی                                                      دلم بد جور تنگ است

من و قلبی زمینی                                                         دلم را زیر و رو کن

تو اما بی نظیری                                                          ببین روحم چروک است

تو اما نا زنینی                                                            خودت آن را اتو کن

من اینجا آبرویِ                                                           شبیه یک کتابم

تو را بردم خدایا                                                          پر از ایراد و اشکال

گمانم قهر کردی                                                          درختی بی نتیجه

مرا می بخشی آیا؟                                                      تمام واژه ها کال

اگر گفتند دنیا                                                             بیا و خط بزن باز

چرا اینقدر زشت است                                                 تمام صفحه ها را

بگو تقصیر این بود                                                      مرا بنویس از اول

همین خاکی همین پست                                                ولی این بار زیبا

                                                                                    عرفان نظر آهاری